Celem przedsięwzięcia jest inicjowanie i rozwój współpracy między uczestnikami rożnych programów PAFW na rzecz tworzenia partnerstw mających realizować projekty ważne dla lokalnych społeczności. W podejmowanych działaniach wykorzystywana jest metoda animacji społeczności lokalnych służąca budowaniu dobra wspólnego w oparciu o przeprowadzoną wcześniej diagnozę społeczną.
Dzięki różnorodnej ofercie programowej PAFW w wielu gminach w Polsce przeprowadzono projekty, których uczestnicy zdobyli doświadczenia i wypracowali zasoby stwarzające szansę na wyzwolenie dodatkowej energii obywatelskiej. Program oferuje beneficjentom takich projektów możliwość podejmowania wspólnych, partnerskich przedsięwzięć wykorzystujących nagromadzony potencjał w działaniach na rzecz całych lokalnych społeczności. Jednocześnie przyczynia się do umacniania lokalnego kapitału społecznego poprzez synergię doświadczeń i rezultatów różnych inicjatyw. Powstają partnerstwa składające się z uczestników kilku programów PAFW – tworzą oni Grupę Inicjatywną stanowiącą trzon lokalnej koalicji. Dołączają do niej samorządy, firmy, lokalne media oraz organizacje pozarządowe i instytucje, które dotychczas nie brały udziału w programach Fundacji. Liderami partnerstw mogą być organizacje uczestniczące w jednym z następujących programów PAFW: „Działaj Lokalnie”, „English Teaching”, „Równać Szanse”, „Szkoła Ucząca Się” (SUS), Program Liderski PAFW, Program Rozwoju Bibliotek, „Przemiany w Regionie” (RITA), „Seniorzy w Akcji”, a także „Zielony Lider”. W realizację projektów zaangażowani są liczni mieszkańcy gmin i wolontariusze.
Od 2009 roku, w dziewięciu edycjach programu, zawiązały się 83 partnerstwa, w tym 19 start-upów, które swoim zasięgiem obejmują 130 gmin i prowadzą działania z zaangażowaniem ponad 1200 partnerów.
Dzięki zrealizowanym projektom partnerskim udało się, między innymi: zmienić regulacje prawne w celu zmniejszenia zanieczyszczenia powietrza w Żywcu, utworzyć lokalną internetową telewizję obywatelską w Grodzisku Mazowieckim, czy też zagospodarować publiczny park w Biłgoraju, a także zrewitalizować historyczny park w Drawsku Pomorskim. W Dębicy powstało powiatowe centrum wolontariatu, w Płużnicy – „Współdzielnia” – przyjazne i nowoczesne miejsce edukacji nieformalnej dla mieszkańców. W Ornecie działa Centrum Integracji Lokalnej, a w Obornikach Śląskich i Łubianach stworzono przestrzeń edukacji nieformalnej. Efekty projektów to również promocja lokalnych produktów – w Dolinie Baryczy powstał „Szlak karpia”, w okolicach Warki utworzono „Szlak jabłkowy”, a w Ćmielowie kultywowana jest tradycja wytwarzania porcelany. Powstała Sieć Miejsc Przyjaznych Młodzieży na Podkarpaciu, a także Centrum Aktywności „Wulkan” w Złotoryi, gdzie stawia się na działania z udziałem młodych ludzi, zaś w Niemcach utworzono Młodzieżową Straż Leśną, która dba o czystość i piękno Lasów Kozłowieckich, promując postawy proekologiczne. W Niepołomicach udało się zintegrować mieszkańców wokół działań na rzecz nieuczęszczanej przez nich wcześniej Puszczy Niepołomickiej. W Gołdapi postawiono na wielokulturowość regionu, natomiast w Wojkowicach powstał polsko-ukraiński generator przedsiębiorczości. W Dragaczu i Mosinie działania partnerskie skupiły się na pielęgnowaniu dziedzictwa kulturowego i przyrodniczego, w Nowym Tomyślu powstał pierwszy Bibliogród, a w Birczy ekomuzeum. Dzięki zaangażowaniu partnerów i mieszkańców nieistniejąca już, pierwsza w Polsce fabryka lokomotyw „Fablok” SA, stała się wizytówką Chrzanowa, a w Krotoszynie zaniedbany skwer obok publicznej biblioteki zaczął tętnić życiem.
W 2024 roku, w dziewiątej edycji programu, powstało 6 partnerstw oraz 2 start-upy. Dzięki nim utworzono „Zieloną Oazę”, czyli Centrum Aktywności Ekologicznej Młodych w Starogardzie Gdańskim, Akademię Liderstwa Młodzieży w Jabłonnej, strefy młodych w Kowarach oraz Park Inicjatyw Lokalnych w Kijewie Królewskim.
Program popularyzuje metodę animacji społeczności lokalnych, która wypracowana została we współpracy z Pracownią Badań i Innowacji Społecznych „Stocznia”. Metodę zaprezentowano w publikacjach „Jak budować dobro wspólne? Poradnik dla działających lokalnie”, „Jak lokalnie budować partnerstwa?” oraz w wydanej w 2021 roku publikacji naukowej „Metoda animacji społeczności lokalnych na rzecz dobra wspólnego. Teoria i praktyka” zawierającej wnioski z badania przeprowadzonego przez zespół badawczy Uniwersytetu Warszawskiego pod kierownictwem prof. Anny Gizy. Przeprowadzone badanie potwierdziło skuteczność i użyteczność metody w praktyce, tzn. że służy ona aktywizacji społeczności lokalnych, a efekty jej stosowania odpowiadają na potrzeby i oczekiwania mieszkańców.
Do absolwentów programu skierowana jest oferta Pracowni Dobra Wspólnego, która służy wzmacnianiu trwałości dotychczas zawiązanych partnerstw. Dodatkowe wsparcie finansowe PAFW umożliwia kontynuację podjętych już działań oraz motywuje do opracowania strategii utrwalania rezultatów realizowanych przedsięwzięć. W 2022 roku zrealizowanych zostało 10 partnerskich projektów na rzecz uchodźców z Ukrainy. Były to między innymi spotkania adaptacyjno-integrujące dla polskich i ukraińskich rodzin, warsztaty terapeutyczne dla dzieci i młodzieży, kursy języka polskiego oraz wsparcie prawne i psychologiczne. W ramach Pracowni Dobra Wspólnego oferowane jest także wsparcie eksperckie oraz dostęp do bazy materiałów, odbywają się regularne zjazdy absolwentów, szkolenia, warsztaty regionalne, seminaria oraz webinaria. Najbardziej aktywni uczestnicy tworzą „Społeczność Animatorów”, którzy pracują nad rozwijaniem narzędzi aktywizacji społeczności lokalnych oraz wspierają proces powstawania nowych partnerstw w miejscach dotychczas nieobjętych programem.
Dotacje PAFW wyniosły 3.834.745 USD, w tym na bieżącą edycję 412.711 USD.
